روزگاریراسپریمیکنیممملوازحسرتومرگ،مملوازترسوناامیدیکهچنانسختوسنگینسایهافکندهبرپیکرهدردناکسرزمینمان.
ازهمانروزهاییکهبهیاددارمزندگیام‌تنیدهبودبامرگواندوه،روزهایکودکیکه‌بایستیسرمستوخوشبهامیددستانپدرومهرش،روزگارسپریمیکردم،تاتیهایکودکیامهمراهبودبابغضواندوهوشیونمادریکهآنچهبرایشبهجاماندهبودازمرگهمسرش،دوپسربچهبودودختریکهبایستیبهتنهاییانتظارزایششرامیکشید،درسرزمینیغریبوتنها.
هنوزبرایمنمرگمعنایینداشتوتنهامبهوتبغضواشکمادربودمبیآنکهبرایشتعریفیداشتهباشمدرذهنکودکام.
سالهاگذشتودرختسیبپیرخانهمانهممردوازاوتنهاتنهایبریدهدرگوشهباغچهحیاطخانهمانباقیماندوبهتوحیرتمن،اندوهیکهبراینخستینبارداشتم‌تجریهمیکردم.
آنروزهابودکهمعنایمرگراشروعبهفهمیدنکردمواولینفقدانزندگیامراتجربهکردم،تلخوناگوار....روزهاییکهبااشکسپریشدبرپیکرهبیجانبهجاماندهازدرختم.
زماندرگذاربودوزندگیجاریومنهمپایدرراهینهادهبودمکهمملوبودازخطرواتفاقودوستانیکهدراینراهازدستمیدادم.
خنوزپربهتوخیرتبودمازهمهاینفقدانها...عباثرارودخانهگرفت،مهدیراشکافیخیکوهوناصرومرتضیرابهمن،نادرفقطبیستوچهارسالشبودکهدرخوابمُردوعلیراتصادفگرفت،اماکماکانزندگیجریانداشتوجاریبود.
بهروزهاییرسیدهامکهدیگرمرگ‌بخشیازواقعیتزندگیشده،روزهاییکهمملوازدستدادنومرگاستوخواهدبود.
امامنکماکانزندگیرازیستکردهام،کماکانمملوازامیدموزندگی.
دیگرمهم‌نیستتعدادروزهایباقیماندهاززندگیکهآنچهمهماستتعاملمنباروزهایدرگذارآناست.
روزهاییکههنوزمیتوانندمملوازعشقباشند،مملوازامیدوساختن،روزهاییکههنوزمیتوانندبهجاودانگیبیانجامند.
بهمن۹۹
