امشب نيز درونم غوغائي است . شوري است كه شباهت به شاخه هاي درختي خشك در ميان باد دارد . شور زندگي در ميان مرگ . فضاي ميان دو درختم درختي خشك و درختي سبز نه اينم و نه آن . عريان شهوت انگيز شاخه هاي خشك مرا سخت به خود ميكشد . اما من سبزم و درونم سبز است .نجواي باد در گوش برگها آنچنان مرا از خود رها ميكند كه هيچ صدائي نميشنوم و چيزي نميبينم . درخت خشك صدايم ميزند و مرا به خود مي خواند ..................... اما من سبزم . چه بايد كرد ؟
امشب ماه كامل است و بر همه چيزمي تابد . اما هر چه مي نگرم شاخه هاي خشك سايه اي ندارند گوئي ماه بر آن نمي تابد گوئي اصلا او را نمي بيند. تاريكي وهم انگيزش سخت دلفريب است و شهوت انگيز ......... برگها همچنان نجوا ميكنند . چه غوغائي است درونم از اين نجوا ! آرام نشسته ام آرام در ميان دو درخت و به هيچ مينگرم . سايه اي از دور نمايان است . پيرمردي آرام به سوي من مي آيد . منتظر مي مانم . نگاهش خسته است و پر بيان و سازي در دست اوست .او نجوا ها را مي شناسد . از او ميپرسم
**********************************

Again to night I am full of passion which is simular to the branches of the dried tree in the wind .
Ecstasy over life in the middle of death .
I am space between 2 trees , a dry and a green one , I am not this not that .
The nakedness of dried branches is so lascivious that attracted me severely ....
But I am green and I feel green inside me .
The whispering of breeze in the ear of leaves relives me from myself that I can hear no voice and see nothing
Dried tree calls me and summons me to itself .....
But I am green . What can I do ?
To night is full moon and it shines on everything .
But as much I look , I see no shadow of dried branches .....
as if the moon does not shine at it ...
does not see it at all .
It is frightening darkness is so much charming and lascivios .
What a great passion in me due to this whispering .
I have sat down smoothly between the 2 trees and stare of nothing .
There is a shadow in distance ....
An old man walks slowly toward me .
I keep waiting .
His eyes are tired but meaning full .
There is an organ in his hand .
He knows the whispers .
I ask him .