نوروز ۱۴۰۲

نوروز ۱۴۰۲

سالها همه در پی تکرارند و نو شدن، دوباره زیستن ، دوباره جوانه زدن و زنده شدن در پی هر زمستانی ناگزیرترین اتفاق زندگی است. 

هر آنچه زمستان سخت تر و سرد تر، بهاری دل انگیزتر و شاداب تر در پی خواهد داشت. همه طبیعت به وقت بهار آنچنان زمستان وتاریکی را می بلعند که آن سیاهی چاره ای جز مرگ ندارد. 

تا به حال بهاری را ندیده ام که به جنگ زمستان رفته باشد، تا به حال شکفتن جوانه ای را همراه خشم و فریاد نیافته ام، که هر شکوفهتنها به جستن و آغاز می اندیشد و آنچنان توانی در خود می بیند که به هیچ آفتی نمی اندیشد. او تنها به رویش می اندیشد و همهتلاشش برای جُستن است، همه تلاشش برای رافتن راهی به سوی خورشید و نور است.

برای مردم سرزمینم شکفتنی این چنین آرزو میکنم، برای سرزمینم بهاری اینچنین آرزو میکنم، بهاری که در آن هر شکوفه تنها به جُستن وخورشید و نور در بستر زندگی خویش  بیاندیشدو تکثُر همه آن شکوفه ها، سرزمینی پر از آفتاب و باران و بهار خواهد شد.

تنها بایستی راز شکفتن را جُست، تنها بایستی شکُفت در بستر تنهایی خویش.

نوروزتان پیروز و به امید ایرانی آباد و آزاد

فروردین یکهزار و چهارصد و دو

سواحل اقیانوس اطلس جنوبی، برزیل